ಪೊಲೀಸ್ ವರ್ಲ್ಡ್

ನಾನು ತಿರುಗಾಟದಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ವರ್ಷ ನಟನಾಗಿ ದುಡಿದೆ. ಒಂದು ಕಡೆ ನಾಟಕಕಾರರು ಬರಿತಾರೆ. ‘ಗಿರೀಶ್ ಕಾರ್ನಾಡರ ನಾಟಕ’, ‘ಕಂಬಾರರ ನಾಟಕ’ ಅಂತೆಲ್ಲಾ ಸಹಜವಾಗಿ, ಸಲೀಸಾಗಿ ಹೇಳಿ ಬಿಡುತ್ತಾರೆ. ಇನ್ನೊಂದ್ ಕಡೆ ‘ಬಸವಲಿಂಗಯ್ಯ ಡೈರೆಕ್ಟ್ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ ಕಣ್ರೀ’, ‘ಕಾರಂತರು ಡೈರೆಕ್ಟ್ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ ಕಣ್ರೀ’ ಎಂದು ಅವರ ಹೆಸರು ಬರುತ್ತದೆ. ಆದ್ರೆ ಕೊನೆಗೆ Scene Cut ಮಾಡಿದ್ರೆ ಸಂಜೆಯೆಲ್ಲಾ ಅವ್ನೆ ದುಡಿದು, make-up ಹಾಕೊಂಡು, ಶ್ರಮಿಸುವ ಶ್ರಮಜೀವಿಗಳು ನಟ-ನಟಿಯರೇ ಆಗಿರುತ್ತಾರೆ. ಅವರನ್ನು ಕೇಳುವವರು ಒಬ್ಬರೂ ದಿಕ್ಕಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಯಾರಾದ್ರು ಒಬ್ಬ "ಏ ಇಂತಹ ನಟ/ನಟಿಯ ನಾಟಕ ಕಣಪ್ಪಾ ಇದು" ಎಂದು ಹೇಳೋರು ಇರೋದೇ ಇಲ್ಲ. ಬರೆದಿರುವವರು ಹೆಸರು ಹೇಳ್ತಾರೆ, ಇಲ್ಲವೇ Director ನಾಟಕ ಅಂತ ಹೇಳ್ತಾರೆ. ಆದ್ರೆ ಇದು ಇಂಥಾ ನಟನ ನಾಟಕ ಅಂತ ಹೇಳೋದು ನಾವು ಯಾರು ಕೇಳಿಲ್ಲ. ಹಾಗೇನಾದರೂ ಇದ್ದರೂ ತುಂಬಾ ಕಡಿಮೆ.

ಈ ಎಲ್ಲಾ ದೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಹೇಗೆ ಲೆಕ್ಕ ಹಾಕಿಕೊಂಡರೂ ನಾನು, ಇದು ಗೋಕುಲ ಸಹೃದಯನ ನಾಟಕ ಎಂದು ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕವಾಗಿ ಹೇಳುತ್ತೇನೆ. it's not ಬೇಲೂರು ರಘುನಂದನ್, not ಕೃಷ್ಣಮೂರ್ತಿ ಕವಾತ್ತಾರ್, not ಶಂಕರನಾಗ್ ನಾಟಕೋತ್ಸವ. ಇದು ಗೋಕುಲ ಸಹೃದಯನ ನಾಟಕ. ರಂಗಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ತುಂಬಾ ದಿನದಿಂದ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿರುವವನು ನಾನು. ಈ ಮಾತನ್ನು ಹೇಳುವಾಗ ಈಗ್ಲೂ ನನ್ನ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ನೀರು ಬರ್ತಿದೆ. ಬಹಳ ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ ನಾಟಕವೊಂದಕ್ಕೆ ಹೀಗೆ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸುವಂತೆ ಮಾಡಿದ ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಗೋಕುಲ ಸಹೃದಯನಿಗೆ ಸಾವಿರ ಸಿಹಿಮುತ್ತು. ಅವನೊಬ್ಬ ಅಪ್ಪಟ ರಂಗ ಪ್ರತಿಭೆ. ಚಿಟ್ಟೆ ಸಹೃದಯನ ನಾಟಕ. ಮತ್ತೆ ಯಾರದ್ದೂ ಅಲ್ಲ. ಅವನ ಮುಂದಿನ ರಂಗ ಪ್ರಯೋಗಗಳಿಗೆ ಕಾತರಿಸುತ್ತಿರುವೆ.

ಬೇಲೂರು ರಘುನಂದನ್ ಪೇಪರ್ ಮೇಲೆ ಒಂದು ಕಥಾವಸ್ತುವನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿ ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ. ನಿರ್ದೇಶಕರಾದ ಕೃಷ್ಣಮೂರ್ತಿ ಕವತ್ತಾರರು ರಂಗದ ಮೇಲೆ ಸಮರ್ಥವಾಗಿ ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ. ಆದರೆ, ಇವರಿಬ್ಬರ ಬರವಣಿಗೆಯನ್ನು ಅತ್ಯಂತ ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿ ಗೋಕುಲ ಸಹೃದಯ ತನ್ನ ರಸ-ಭಾವಾಭಿವ್ಯಕ್ತಿಯ ಮೂಲಕ ತನ್ನ ಅಭಿನಯ ಮತ್ತು ರಂಗಾಭಿವ್ಯಕ್ತಿಯಿಂದ ಬರೆದಿದ್ದಾನೆ. ಮಕ್ಕಳ ಮನಸು ಅತ್ಯಂತ ನಿರ್ಮಲವಾಗಿರುತ್ತಾರೆ. ಅವರಿಗೆ Second Thougt ಅನ್ನೋದು ಇರೋದಿಲ್ಲ. ಅವರಿಗೆ ನಿಜದಲ್ಲಿ ಭಾವಸ್ಪುರಣವಾಗುತ್ತದೆ. ದೊಡ್ಡವರು ಈ ಮೇಲಿನ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು ಸಾಧಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ನಾನು ನಮ್ಮ ಗುರುಗಳಾದ ಬಿ.ವಿ.ಕಾರಂತರ ಜೊತೆ ಮಕ್ಕಳ ನಾಟಕಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಿಷ್ಟು ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದ್ದೇನೆ. ಅವರು ‘ಪಂಜರ ಶಾಲೆ’ ಏಕೆ ಬರೆದರು? ಬರೆಯುವ ಒತ್ತಡ ಏನಿತ್ತು? ಮಕ್ಕಳಿಗಾಗಿ ಯಾಕೆ ಬರೆಯಬೇಕು? ಮಕ್ಕಳ ಜೊತೆ ರಂಗದಲ್ಲಿ ಯಾಕೆ ದುಡಿಯಬೇಕು? ಎನ್ನುವ ಹಲವು ಪ್ರಶ್ನೆಗಳು ಗೋಕುಲ ಸಹೃದಯನ ಚಿಟ್ಟೆ ನಾಟಕ ನೋಡಿದ ಮೇಲೆ ಮತ್ತೆ ಹೊಸ ಹೊಸ ಅರ್ಥಗಳು ದಕ್ಕುತ್ತಿವೆ ಹಾಗೂ ನನ್ನನು ನಾನು ಪುನರಾವಲೋಕನ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವಂತೆ ಮಾಡಿದೆ.

ಕೊನೆಯದಾಗಿ ಗೋಕುಲನಿಗೆ Protien ಇರುವ Food ಕೊಡಿ ಎಂದು ಅವರ ಪೋಷಕರಲ್ಲಿ ವಿನಂತಿಸುವೆ. ಅವರು ಒಳ್ಳೆಯ ಊಟವನ್ನು ಕೊಡುವುದಿಲ್ಲ ಎನ್ನುವ ಆರೋಪವಲ್ಲ. ಹೇಳಲೆಬೇಕಿನಿಸಿದ ಒಂದು ಪ್ರೀತಿಯ ಮಾತು ಅಷ್ಟೇ. ಹಸಿವನ್ನು ಅದ್ಭುತವಾಗಿ ತೋರಿಸುತ್ತದೆ ಮಗು. ಹಾಗೆ ಇದರ ಮಧ್ಯೆ ಅವನ ಎಜುಕೇಷನ್ ಗೆ ಏನು ತೊಂದ್ರೆ ಆಗದ ಹಾಗೆ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ರಂಗಭೂಮಿಯೇ-ನಾಟಕವೇ ಒಂದು ಅನಂತ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳನ್ನು ಸುಷ್ಟಿಸುವ ಶಾಲೆ. ಅದರಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಅನುಮಾನವೇ ಇಲ್ಲ. ಈ ನಾಟಕ ಪ್ರಯೋಗದ ಪ್ರಯತ್ನದ ಫಲವಾಗಿ ಗೊಕುಲನ ಕಲಿಕಾ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ನೂರ್ಪಟ್ಟು –ಸಾವಿರ ಪಟ್ಟು ವೃದ್ಧಿಸುವುದಂತೂ ಖಂಡಿತ. ಬೇಲೂರು ರಘುನಂದನ್ ತುಂಬಾ Great ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ. ಬೇಲೂರರನ್ನು ಬರೀ ಬರವಣಿಗೆಗೆ ಮಾತ್ರ ಸೀಮಿತ ಅಂತ ನಾವು ತುಂಬಾ ಜನ ಅಂದುಕೊಂಡಿದ್ದೆವು. ಹಾಗಲ್ಲ ಎಂಬುದು ಚಿಟ್ಟೆಯ ಮೂಲಕ ಅರಿವಾಯಿತು.

Courtesy:  Book Brahma